Νόνικα Ταρλατζή, Μαιευτήρας – Γυναικολόγος, Αναπληρώτρια Επιστημονικά Υπεύθυνη FIVI Μονάδα Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής, Ιατρικό Διαβαλκανικό Θεσσαλονίκης
Οι γυναίκες έχουν το μέγιστο αριθμό ωαρίων τους όταν είναι ακόμα σε εμβρυική ηλικία και από τότε αυτά συνεχώς μειώνονται. Η μείωση του αριθμού αλλά και της ποιότητας των ωαρίων είναι πιο σημαντική από την ηλικία των 35 και μετά, γεγονός που δικαιολογεί τη μείωση των πιθανοτήτων ακόμα και φυσικής σύλληψης, αλλά και αποβολών.
Συγχρόνως μία πραγματικότητα της εποχής μας είναι η αναβολή τεκνοποίησης. Για αυτό ευθύνεται η επιθυμία των νέων να σπουδάσουν, να κάνουν μετεκπαίδευση και να επενδύσουν στην καριέρα τους αλλά βεβαίως και οι οικονομικές δυσκολίες και προκλήσεις της σημερινής εποχής, σε συνδυασμό με την ευρεία διάδοση της αντισύλληψης. Αυτό αναπόφευκτα οδηγεί σε υπογεννητικότητα και αύξηση της υπογονιμότητας, καθώς ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες γονιμότητας είναι η αναπαραγωγική ηλικία.
Ακόμα και στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, η ηλικία της γυναίκας παίζει πολύ σημαντικό ρόλο καθώς όσο προχωράει, μειώνονται οι πιθανότητες επιτυχίας λόγω του ότι είναι πιο συχνό τα ωάρια και τα έμβρυα που προκύπτουν να έχουν χρωματοσωμικές ανωμαλίες. Κατά συνέπεια χρειάζεται μεγαλύτερος αριθμός ωαρίων για να αυξάνονται οι πιθανότητες επίτευξης εγκυμοσύνης και γέννησης.
Οι χρωματοσωμικές ανωμαλίες των εμβρύων μπορούν να ελεγχθούν με την τεχνική του προεμφυτευτικού γενετικού ελέγχου, ώστε να αποφευχθεί η μεταφορά τους. Σε γυναίκες προχωρημένης αναπαραγωγικής ηλικίας αυτό έχει μεγάλη σημασία καθώς έτσι μειώνεται ο κίνδυνος αποβολής ή κύησης με χρωματοσωμική ανωμαλία και αυξάνεται η πιθανότητα εγκυμοσύνης ανά εμβρυομεταφορά, καθώς μεταφέρονται μόνο ευπλοειδικά έμβρυα.
Σε περιπτώσεις γυναικών με πολύ μειωμένο ωοθηκικό δυναμικό, πολλαπλές αποτυχίες εμφύτευσης ή γυναίκες πολύ προχωρημένης αναπαραγωγικής ηλικίας, η χρήση ωαρίων δότριας αυξάνει κατά πολύ τις πιθανότητες επίτευξης εγκυμοσύνης και γέννησης.
Όσο όμως αυξάνει η ηλικία της γυναίκας, αυξάνονται και οι πιθανότητες εμφάνισης κάποιας μαιευτικής επιπλοκής, όπως υπερτασική νόσο της κύησης/προεκλαμψία, σακχαρώδης διαβήτης της κύησης, χαμηλό βάρος νεογνού ή ακόμα και εμβρυική και μητρική θνησιμότητα.
Για το λόγο αυτό, πρέπει να γίνεται πλήρης ενημέρωση των υπογόνιμων ζευγαριών για όλα τα παραπάνω, καθώς και καλός έλεγχος για συννοσηρότητες και παράγοντες κινδύνου πριν την προσπάθεια επίτευξης εγκυμοσύνης.