Γράφει η Άρτεμις Καρκανάκη Γυναικολόγος Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής,
Επιστημονικός Συνεργάτης, FIVI Μονάδα Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής, Ιατρικό Διαβαλκανικό Θεσσαλονίκης
Μπορούμε να προσδιορίσουμε την αναπαραγωγική κατάσταση ενός άνδρα η μιας γυναίκας αλλά πρέπει να έχουμε κατά νου ότι το αποτέλεσμα θα κριθεί και από τη/το σύντροφο. Για παράδειγμα μια γυναίκα με καλή κατάσταση γονιμότητας μπορεί να χρειασθεί ακόμη και εξωσωματική αν το σπερμοδιάγραμμα του συντρόφου είναι προβληματικό.
Πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για ένα ζευγάρι να διερευνήσει τη γονιμότητά του;
Σε γενικές γραμμές, κι εφόσον δεν υπάρχει κάτι στο ιστορικό, έως την ηλικία περίπου των 35 ετών, ένα ζευγάρι με τακτικές επαφές πρέπει να ελεγχθεί αφού ολοκληρώσει ένα έτος επαφών χωρίς προφύλαξη.
Σε ζευγάρια στα οποία η ηλικία της γυναικάς είναι 35 ετών και παραπάνω, κρίνεται λογικό και σκόπιμο να γίνεται έλεγχος και νωρίτερα από τους δώδεκα μήνες προσπάθειας ή ακόμη και προληπτικά, πάντα χωρίς άγχος.
Πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για μια γυναίκα να διερευνήσει τη γονιμότητά της;
Στις μέρες μας, που γνωρίζουμε πια πως η αναπαραγωγική ικανότητα μιας γυναίκας αρχίζει να μειώνεται δραστικά ακόμη και πριν τα 30, είναι λογικό και φρόνιμο να γίνεται μια πρώτη εκτίμηση από γυναικολόγο αναπαραγωγής στην ηλικία εκείνη. Φυσικά, αν η γυναίκα γνωρίζει ότι στο αναπαραγωγικό της πλάνο δεν προβλέπεται να κάνει παιδί μέχρι τα 35, τότε καλό είναι να σκεφτεί και την κρυοσυντήρηση ωαρίων έγκαιρα, ώστε να έχει το καλύτερο δυνατό αριθμό και ποιότητα ωαρίων όταν φτάσει η στιγμή να τα αξιοποιήσει.
Η κρυοσυντήρηση ωαρίων μπορεί να γίνει και στα 30;
Η κρυοσυντήρηση μπορεί να γίνει ακόμη και πριν από τα 18, αν υπάρχει λόγος. Όπως, για παράδειγμα, σε γυναίκες που διαγιγνώσκονται με κακοήθεια. Η κρυοσυντήρηση ωαρίων δεν έχει ηλικία. Γίνεται όταν επιβάλλεται από τις συνθήκες ή προληπτικά, όταν μας συμφέρει. Μπορεί να κάνουμε κρυοσυντήρηση για κοινωνικούς λόγους όταν είμαστε για παράδειγμα νέες, αν γνωρίζουμε ότι λόγω συνθηκών (καριέρας, αποκατάστασης, έλλειψη συντρόφου, προσωρινή αδυναμία συντήρησης παιδιού κτλ) θα αργήσουμε να προσπαθήσουμε για εγκυμοσύνη.
Χρειάζονται πάντα ιατρικές παρεμβάσεις ή θεραπείες;
Τις περισσότερες φορές αυτό που κάνει ο γυναικολόγος αναπαραγωγής είναι ο προληπτικός έλεγχος, οι εξετάσεις που αποφασίζονται εξατομικευμένα και οδηγίες καθοδήγησης με βάση τις ιδιαιτερότητες κάθε γυναίκας. Βέβαια, ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της δουλειάς μου είναι η συμβουλευτική για να σχεδιάσει το ζευγάρι ή η γυναίκα το αναπαραγωγικό της πλάνο και να κάνει έγκαιρα τις κατάλληλες ενέργειες ώστε να εξασφαλίσει τη γονιμότητά της, ακόμη κι αν επιθυμεί την εγκυμοσύνη πολύ αργότερα. Κάτι σαν σύμβουλος αναπαραγωγικής επένδυσης!
Σε συγκεκριμένες περιπτώσεις όντως είναι απαραίτητη η ιατρική υποβοήθηση. Στις περιπτώσεις αυτές αναλύουμε το φάσμα των επιλογών, ανάλογα με το πρόβλημα. Στη συνέχεια, σχεδιάζουμε τη θεραπεία με όσο το δυνατόν μικρότερη ταλαιπωρία και κόστος οικονομικό και ψυχολογικό για το ζευγάρι και τη γυναίκα.
Και όταν δεν υπάρχει πρόβλημα;
Τότε είναι ακόμη καλύτερα για όλους! Το ζευγάρι έχει λάβει σωστή καθοδήγηση και θετική ψυχολογία. Σίγουρα η πρόληψη είναι προτιμότερη της θεραπείας