Συντάκτης: admin

Γράφει η: Κάλλη Καραστεφάνου, Γυναικολόγος – Μαιευτήρας, Επιστημονικός Συνεργάτης, FIVI Μονάδα Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής, Ιατρικό Διαβαλκανικό Θεσσαλονίκης

Τι είναι τα χλαμύδια;

Η λοίμωξη από χλαμύδια είναι ίσως η πιο συχνή από τις σεξουαλικώς μεταδιδόμενες νόσους. Προκαλείται από το βακτήριο Chlamydia trachomatis και επηρεάζει κυρίως νεαρά άτομα.

Πώς μεταδίδονται τα χλαμύδια;

Μεταδίδονται με τη σεξουαλική επαφή (κολπική, στοματική, πρωκτική). Η χρήση προφυλακτικού εμποδίζει τη μετάδοση. Η μητέρα μπορεί να μεταδώσει στο νεογνό τα χλαμύδια κατά τη διάρκεια του κολπικού τοκετού και αυτό μπορεί να νοσήσει από επιπεφυκίτιδα και άλλες οφθαλμικές λοιμώξεις και σπανιότερα από πνευμονία. Αν όμως η μέλλουσα μητέρα λάβει πριν τον τοκετό αγωγή για τα χλαμύδια το νεογνό δεν διατρέχει κανέναν κίνδυνο.

Πώς εκδηλώνεται η νόσος;

Τα χλαμύδια χαρακτηρίζονται ως  “η σιωπηλή νόσος“ και αυτό γιατί πολλές φορές μένει αδιάγνωστη λόγω του υψηλού ποσοστού ασυμπτωματικών ασθενών  (70% των γυναικών και πάνω από 50% των ανδρών). Οι πιο συνήθεις κλινικές εκδηλώσεις είναι στη γυναικά η τραχηλίτιδα ενώ στον άντρα η ουρηθρίτιδα. Τα συμπτώματα που εμφανίζονται στον άντρα μπορεί να είναι πόνος στην ουρήθρα, εκκρίσεις από την ουρήθρα, πόνος χαμηλά στην κοιλιά, στους όρχεις, αδυναμία, κόπωση. Στη γυναίκα εμφανίζεται πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή, πόνος χαμηλά στην κοιλιά, κολπική αιμορραγία, αυξημένες κολπικές εκκρίσεις, πυρετός, τάση προς εμετό. Σε περίπτωση μόλυνσης μετά από στοματικό έρωτα μπορεί να εμφανιστούν βήχας, πυρετός, πονόλαιμος. Τα συμπτώματα μπορεί να παραπέμψουν σε άλλες καταστάσεις με αποτέλεσμα να καθυστερήσει η διάγνωση και η κατάλληλη θεραπεία.

Πώς γίνεται η διάγνωση και ποια είναι η θεραπεία;

Η διάγνωση γίνεται από τον κατάλληλο γιατρό με την κλινική και εργαστηριακή εξέταση με καλλιέργειες των εκκριμάτων με κυτταροκαλλιέργεια, άμεσο ανοσοφθορισμό, προσδιορισμό αντισωμάτων με ορολογικές μεθόδους και μοριακές μεθόδους. Η θεραπεία γίνεται με αντιβιοτικά, όπως η δοξυκυκλίνη και η αζιθρομυκίνη. Ένα ποσοστό 95% των ασθενών θεραπεύεται πλήρως μετά την πρώτη κιόλας θεραπευτική αγωγή δεν εξασφαλίζεται όμως ανοσία  γι’ αυτό συστήνεται η χρήση προφυλακτικού και οι τακτικοί έλεγχοι.

Τι μπορεί όμως να προκαλέσουν τα χλαμύδια στο αναπαραγωγικό σύστημα αν δεν θεραπευτούν και τι επίπτωση έχουν στη γονιμότητα ;

Όπως αναφέρθηκε πριν, τα χλαμύδια είναι “σιωπηλή νόσος’’  είτε υπάρχουν, είτε όχι συμπτώματα αν δεν αντιμετωπιστεί μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές στον οργανισμό με βλάβες στην όραση και στο αναπαραγωγικό σύστημα με επακόλουθο την υπογονιμότητα και στους άνδρες και στις γυναίκες.

Η υπογονιμότητα στον άντρα:

η λοίμωξη από χλαμύδια εκτός από ουρηθρίτιδα μπορεί να είναι αιτία επιδιδυμίτιδας και προστατίτιδας. Στον άντρα τα χλαμύδια μπορεί να επηρεάσουν την ποιότητα και κινητικότητα του σπέρματος και παρ’ όλο που η θεραπευτική αγωγή αντιμετωπίζει πλήρως τη μόλυνση, καλό είναι αν συμβεί αυτό, να συμβουλευτεί έναν ειδικό αναπαραγωγής.

Η υπογονιμότητα στη γυναίκα:

η σύλληψη μετά από χλαμυδιακή λοίμωξη είναι δυνατή, αλλά με τον κίνδυνο προώρου τοκετού και γέννησης ελλιποβαρούς νεογνού. Τα χλαμύδια αν δεν θεραπευτούν μπορεί να προκαλέσουν φλεγμονώδη νόσο της πυέλου (pid), ενδομητρίτιδα, σαλπιγγίτιδα, απόφραξη των σαλπίγγων η συμφύσεις σε αυτές με επακόλουθο την δυσκολία ή αδυναμία σύλληψης, την έκτοπη κύηση και την υπογονιμότητα.

Ποια είναι η θεραπεία της υπογονιμότητας που προκλήθηκε από χλαμύδια;

Η λοίμωξη από χλαμύδια δεν καθιστά αδύνατη τη σύλληψη ενός παιδιού. Πολλές φορές η βοήθεια που παρέχεται μέσω μιας θεραπείας γονιμότητας κάνει δυνατή την εκπλήρωση της επιθυμίας για δημιουργία οικογένειας. Η εξωσωματική γονιμοποίηση (ivf) είναι η ιδανική θεραπευτική προσέγγιση στις περιπτώσεις που τα χλαμύδια έχουν προκαλέσει πλήρη απόφραξη των σαλπίγγων ή έχουν επηρεάσει τόσο την ποιότητα του σπέρματος και προτιμάται η λήψη καλύτερης ποιότητας σπέρματος κατευθείαν με βιοψία όρχεως, γονιμοποίηση του ωαρίου και μεταφοράς στη μήτρα. Η σύλληψη λοιπόν και η γέννηση ενός υγιούς παιδιού μετά από τη διάγνωση και τη θεραπεία της λοίμωξης από χλαμύδια είναι δυνατή . Ας μην ξεχνάμε όμως, την πρόληψη με τη χρήση προφυλακτικού και τους τακτικούς ελέγχους.

Γράφει η Νόνικα (Θεώνη) Ταρλατζή, Μαιευτήρας – Γυναικολόγος, Αναπληρώτρια Επιστημονικά Υπεύθυνη FIVI Μονάδα Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής, Ιατρικό Διαβαλκανικό Θεσσαλονίκης

Η προγεστερόνη είναι μία στεροειδής ορμόνη που παράγεται στο δεύτερο μισό του εμμηνορυσιακού κύκλου, κατά την ωχρινική φάση. Παράγεται από το ωχρό σωμάτιο μετά την ωορρηξία και προετοιμάζει το ενδομήτριο να γίνει δεκτικό για εμφύτευση και εάν αυτή επιτευχθεί, υποστηρίζει την κύηση μέχρι να αναλάβει ο πλακούντας γύρω στην 9^η εβδομάδα της εγκυμοσύνης. Αν δεν επιτευχθεί εγκυμοσύνη, τα επίπεδα προγεστερόνης φθίνουν και ακολουθεί έμμηνος ρύση.

Στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, η παραγωγή των ενδογενών ορμονών καθώς και η ανάγκη σε εξωγενείς ορμόνες, εξαρτάται από τον τύπο του κύκλου, πχ κύκλος διέγερσης για εξωσωματική γονιμοποίηση, κύκλος ορμονικής υποκατάστασης ή φυσικός κύκλος. Ανάλογα με τον κύκλο και τον τρόπο προετοιμασίας του ενδομητρίου, ποικίλει και η ανάγκη σε χορήγηση εξωγενούς προγεστερόνης. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η μέρα έναρξης της χορήγησης προγεστερόνης στον κάθε κύκλο καθώς το παράθυρο της εμφύτευσης είναι πολύ συγκεκριμένο και πρέπει να τηρείται.

Σε κύκλους εξωσωματικής γονιμοποίησης όπου ακολουθούνται από εμβρυομεταφορά νωπών εμβρύων, η χορήγηση προγεστερόνης συστήνεται ως τη θετική χοριακή (ή την επιβεβαίωση της εξελισσόμενης κλινικής εγκυμοσύνης). Το ίδιο ισχύει και σε φυσικούς κύκλους (είτε για εξωσωματική γονιμοποίηση και εμβρυομεταφορά νωπών εμβρύων είτε για εμβρυομεταφορά κατεψυγμένων εμβρύων). Μολονότι υπάρχει ωχρό σωμάτιο που παράγει ενδογενή προγεστερόνη, προτείνεται η χορήγηση και εξωγενούς προγεστερόνης, καθώς υπάρχει περίπτωση η παραγωγή από το ωχρό σωμάτιο να μην επαρκεί. Αντίθετα, σε κύκλους ορμονικής υποκατάστασης για εμβρυομεταφορά κατεψυγμένων εμβρύων, επειδή δεν υπάρχει ωχρό σωμάτιο, η υποστήριξη της εγκυμοσύνης γίνεται εξ ολοκλήρου από τις εξωγενείς ορμόνες που χορηγούμε (οιστρογόνα και προγεστερόνη). Σε αυτή την περίπτωση, η χρήση τους συστήνεται μέχρι να αναλάβει ο πλακούντας και δεν πρέπει να διακόπτεται νωρίτερα.

Η χορήγηση της προγεστερόνης μπορεί να γίνει σε διάφορες μορφές, όπως κολπική (σε υπόθετα ή γέλη), από το στόμα ή υποδόρια. Η σύγκριση των διαφόρων αυτών οδών χορήγησης δεν έχει δείξει διαφορές ως προς την πιθανότητα επίτευξης εγκυμοσύνης ή στην εξέλιξη αυτής.

Αναστάσιος Μακέδος MD,MSc,PhD,DFSRH

Μαιευτήρας-Γυναικολόγος

Ειδικός Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής

Επιστημονικός Συνεργάτης FIVI

Υπάρχει συσχέτιση της διατροφής με το αποτέλεσμα της εξωσωματικής γονιμοποίησης?

Η σωστή και ισορροπημένη διατροφή προετοιμάζει το σώμα της γυναίκας για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα από την εξωσωματική γονιμοποίηση. Όμως σημαντική είναι και η επίδραση της καλής διατροφής στον άνδρα ως προς την ποιότητα του σπέρματος.

Τι θεωρείται καλή διατροφή?

Η διατροφή που θα βοηθήσει τη γυναίκα και τον άνδρα για την επίτευξη εγκυμοσύνης από εξωσωματική γονιμοποίηση, πρέπει να έχει τα εξής χαρακτηριστικά:

1. Να είναι πλήρης, χωρίς να εξαιρούνται από την καθημερινότητα βασικές ομάδες τροφών.
2. Να είναι ισορροπημένη ως προς τις θερμίδες (αναλογικά με το Δείκτη Μάζας Σώματος της γυναίκας και του άνδρα).
3. Να περιλαμβάνει όλα τα θρεπτικά στοιχεία σε ισορροπία όπως πρωτεΐνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία και βιταμίνες.
4. Να μην υπάρχουν μεγάλα χρονικά διαστήματα μεταξύ των γευμάτων μέσα στην ημέρα.

Υπάρχει η τέλεια διατροφή στην Υπογονιμότητα?

Δεν υπάρχει η τέλεια διατροφή ή «κουζίνα» στην προετοιμασία για Εξωσωματική Γονιμοποίηση, όμως έχει βρεθεί ότι η Μεσογειακή διατροφή προσφέρει άφθονα όλα τα συστατικά που μπορούν να βοηθήσουν στο καλύτερο αποτέλεσμα. Μελέτη έχει δείξει ότι από ζευγάρια που τρέφονταν με Μεσογειακού τύπου διατροφή προήλθαν περισσότερα έμβρυα ως αποτέλεσμα Εξωσωματικής Γονιμοποίησης.

Ποιες τροφές πρέπει να συμπεριλάβω στη διατροφή μου?

1. Πρωτεΐνες κυρίως από κοτόπουλο και ψάρι
2. Πολλά φρούτα και λαχανικά με τον κανόνα «πέντε διαφορετικά χρώματα κάθε μέρα»
3. Μειωμένη πρόσληψη νατρίου/άλατος
4. Λιπαρά προερχόμενα κυρίως από ελαιόλαδο, ξηρούς καρπούς, αβοκάντο, σπόρους
5. Μείωση στην κατανάλωση κόκκινου κρέατος, ζάχαρης και επεξεργασμένων τροφών
6. Επιπλέον πρωτεΐνες και ίνες μέσα από τα όσπρια (φασόλια, φακές)

Τι να αποφύγω στη διατροφή μου?

1. Καφεΐνη
2. Αλκοόλ
3. Ωμά ψάρια και ωμό κρέας
4. Επεξεργασμένη ζάχαρη
5. Fast food σε μεγάλη συχνότητα